Dit zijn echt twee verschillende gerechten al klinken ze bijna hetzelfde. In Nederland geniet de tajine meer bekendheid maar ik zal kort uitleggen wat tanjia inhoudt. Dit wordt ook wel het “vrijgezellenstoofpotje” genoemd.
Na het werk namen mannen die in Marrakech werkten om geld voor hun familie te verdienen, een aardewerken pot met vlees, citroen en kruiden mee naar de hammam. Terwijl zij lekker ontspanden werd de pot door de vuurman op de brandende kolen onder de hammam geplaatst. Weer gewassen en uitgerust namen de mannen hun pot na het bezoek mee naar huis zodat ze een kant en klaar stoofpotje voor het avondeten hadden.
Als je dit gerecht bestelt, heb je grote kans dat de pot op je bord leeggeschud wordt (ik kan het beamen). De plek om dit te proeven is restaurant Le Tajina maar het wordt ook op andere plekken geserveerd.
Lekker eten is bij ons altijd een belangrijk onderdeel van de vakantie (en goede koffie!) dus naast een blog over de accommodaties ook onze ervaringen van de diverse restaurants die we geprobeerd hebben. Le Tanjia stond deze keer niet op de kaart want daar zijn we tijdens een vorig bezoek al geweest.
We begonnen de reis goed want bij een verblijf in Riad Orange was een diner inbegrepen op de dag van aankomst. Zittend op het dakterras werden heerlijke salades, brood en een overheerlijke kiptajine geserveerd. Echt een van de betere die we tijdens ons verblijf gehad hebben. Met een toetje van vers fruit en een kopje koffie was dit een goede start van onze culinaire ontdekkingen.
Na de fietstocht met Pikala tours liepen we op de terugweg langs een klein, gezellig uitziend restaurantje genaamd L’Atelier des Saveurs. Supervriendelijke bediening en we bestelden een pastilla. Geen idee wat we konden verwachten maar we kregen een soort pastei gevuld met kip, groenten en kruiden. Simpel maar smaakvol en perfect voor een eenvoudige lunch.
Die avond had Astrid voor ons gereserveerd bij de Kosybar, op loopafstand van onze riad. Het leuke aan dit restaurant is dat je terrassen met uitzicht op de stad over verschillende lagen hebt omdat het een voormalige, traditionele riad is. Geniet van de zonsondergang met uitzicht op de Koutoubia moskee terwijl de lucht roze-rood-oranje kleurt. Op het plein onder je voetballen de lokale jongetjes en je mist geen doelpunt door hun gejuich. In de keuken staat een Japanse chef-kok dus waag je hier zeker aan de Aziatische gerechten op de kaart. Ik had voor de tanjia gekozen die heerlijk mals was en goed van smaak. Dit alles onder het genot van een heerlijke Marokkaanse witte wijn en livemuziek van een Barry White klinkende zanger. Geweldige avond!
Tijdens onze wandeling in de nieuwe stad zijn we onderweg gestopt bij L’Oree, een luxe patisserie. De winkel is een plaatje op zich, de dame die ons hielp enorm behulpzaam en de koekjes en andere zoetigheden echt onweerstaanbaar lekker. En dan wordt het nog prachtig ingepakt ook al bleef deze verpakking helaas niet lang intact (ongeveer tot op de hoek).
Een sfeervolle en heerlijke lunchplek in de nieuwe stad is Kechmara. Je wordt verwelkomt met een smoothie van komkommer, gember, sinaasappelsap en munt. De kaart is niet heel uitgebreid maar de opmaak is fantastisch en het eten echt lekker. Wij namen de Kech burger en de Ceasar salade en die heerlijke welkomst smoothie heb ik nog in een groter formaat verorberd.
In mijn vorige blog vermelde ik al “Remarkable Places to Eat” met Fred Sirieix en hier kwam ook El Fenn aan bod. Toen werd het ontbijt geserveerd en besproken maar ik werd helemaal enthousiast van de inrichting en het uitzicht vanaf het prachtig ingerichte dakterras. Ze zijn ook benoemd tot één van de tophotels in Noord-Afrika en ik volg ze al een tijd op social media. Vol verwachting begaven we ons richting het hotel door de malle staatjes van de medina. Om bij de bar te komen moet je eerst een winkel door langs een wenteltrap waarbij je een blik kunt werpen op de binnenkant van het boetiek hotel. Begrijpelijk dat het hotel een andere ingang heeft, ook voor de privacy van de gasten. Wij namen eerst een drankje waarbij je eigenlijk alleen liggend van het uitzicht en de zonsondergang kunt genieten.
Om 19:30 uur schoven we aan voor het diner waarbij direct opviel dat de stoelen eigenlijk wat te laag waren voor de tafels. De bediening was wel vriendelijk maar het voelde een beetje gemaakt. Je zou ook een onberispelijke outfit verwachten maar niets was minder waar. In mijn voorgerecht zaten harde stukjes van de buitenkant van de krab en na vele verontschuldigingen van de manager werden uiteindelijk het dessert en de koffie niet in rekening gebracht. We moesten toch nog een behoorlijk bedrag neerleggen voor een enigszins teleurstellende ervaring. Het eten was lekker maar niet heel bijzonder te noemen en dat hadden we wel verwacht op een plek als El Fenn.
Een restaurant wat ik zeker nog toe wil lichten is Dar Baba in Essaouira. Het is haast niet te vinden maar let op het uithangbord in een steegje vol tapijtverkopers. De unieke, sfeervolle inrichting, de verschillende verdiepingen, de behulpzame bediening en het heerlijke eten maken deze plek een echte aanrader. Over elk detail lijkt nagedacht. Als voorgerecht is er keuze uit diverse tapas maar als je er vier uitkiest heb je een volwaardige maaltijd voor twee personen. Om een paar voorbeelden te noemen: ceviche van dorade, calamaris met chorizo, gebakken camembert, kroketjes met kip-citroen vulling en nog veel meer lekkers.
Andere aanraders in Essaouira zijn M Beach (langs de boulevard) en in de medina Le Petite Perle d’Essaouira (echte Marokkaanse inrichting), La Licorne en restaurant/galerie Mega Loft. Daarnaast was het eten in ons hotel (Villa Beldi) ook echt voortreffelijk te noemen.
Alcohol is vrij duur in Marokko en voor een biertje betaal je al snel tussen de €6 - €7 (ook voor lokaal bier). De Franse wijnen zijn haast onbetaalbaar maar ga zeker voor de Marokkaanse opties als Le Petit Clos en Le Medaillon, beide heerlijke frisse witte wijnen.