Laidback Laos

Begin dit jaar (2025) ben ik 2,5 maand in Cambodja geweest om met eigen ogen de veranderingen te zien van de afgelopen twee jaar.  Deze keer stonden het zuiden (Kampot en Koh Rong) en het oosten (Sen Monorom) op het programma. Maar daarnaast wilde ik samen met een vriendin nog 10 dagen naar Laos. Een relaxt, ontspannen verblijf was wat we in gedachten hadden en we hebben dan ook maar twee plekken bezocht, Luang Prabang en Nong Khiaw. Beiden zijn we niet van de highlights afvinken maar we nemen liever de tijd om plekken echt te ervaren.

Hieronder vind je het reisverslag van onze dagen in Laos (1 t/m 10 maart).

Aankomst Laos

Vanaf Siem Reap vliegen we in anderhalf uur naar Luang Prabang met Vietnam Airlines. Als we uitstappen gaat de zon net onder en dat geeft een prachtig beeld en een mooie eerste indruk. Ik heb vooraf een E-visa aangevraagd maar ook met een visa on arrival ben je er redelijk snel doorheen. De chauffeur van het Chitdara hotel staat al op ons te wachten en brengt ons naar dit sfeervolle en centraal gelegen hotel. Na het inchecken gaan we op pad om Laotiaanse kippen te pinnen en een hapje te eten. Een Lao bier mag natuurlijk niet ontbreken!

Luang Prabang verkennen

We gaan vandaag  te voet de stad verkennen wat prima kan. De mooie onderhouden gebouwen, uitzicht op de rivier, veel leuke plekjes om wat te drinken, de bloeiende bougainville, wat een sfeervol stadje! Er is schijnbaar ook veel geld ingestopt door Unesco en dat zie je wel terug.

Onze eerste stop is Wat Xienthong (Tempel van de Gouden Stad), de meest bekende tempel die je op veel plaatjes terug ziet, gebouwd in 1559. Hij is prachtig en je ziet veel gebruik van mozaïek op de verschillende gebouwen. Uiteraard ook vele gouden Boeddha beelden.

Bij een volgende pagode zien we een monnik druk bezig met de restauratie van een altaar. We weten nu waar de term monnikenwerk vandaan komt..

Tijd voor een kopje koffie bij Cinnamon. Verderop zitten 2 tentjes die op diverse sites vermeld worden maar om die reden is het er ook druk. Wij genieten in alle rust van een heerlijk kopje koffie en een mooi uitzicht op de pagode. Ik koop nog Laotiaanse Kerstballen voor mijn wereldboom bij Ock Pop Tok.

Hierna komen we even bij in het hotel waar in de middag fietsen lenen en een rondje gaan rijden. Onderweg komen we Ock Pop Tock weer tegen. Vanmorgen hebben we de shop bezocht, dit is het Living Crafts Center. Hier leer je meer over de textielverwerking in Laos (voornamelijk zijde). Je kunt er een workshop volgen, gratis rondleiding krijgen of een hapje eten. Het is prachtig gelegen aan de rivier. Wij genieten van een lime soda en diverse kleine Laotiaanse hapjes. Een aanrader deze plek!

Dan beklimmen we Mount Phousi, behoorlijk wat trappen maar je wordt beloond met een prachtig uitzicht. Dé plek voor een zonsondergang maar die laten wij aan ons voorbij gaan. Op de weg naar beneden kom je langs wat de voetafdruk van Boeddha zou zijn maar die is zo groot, lijkt me nogal onwaarschijnlijk.

Onder aan de berg loop je zo de nachtmarkt op, overal dezelfde souvenirs en veel sjaals. Eten doen we bij Puck Luck, een Thais restaurant met een heerlijk rommelige maar gezellige inrichting. Mijn kokossoep met garnalen is heerlijk!

Aalmoesceremonie

We staan vroeg op (05:00 uur) om de aalmoesceremonie van de monniken mee te maken. De krukjes staan al klaar en er komen veel Chinezen op af die braaf plaatsnemen en vooral doen wat de reisleider zegt. Wij blijven op een afstandje staan en het is al hilarisch om dit allemaal te aanschouwen. Het is een echte toeristenattractie geworden dat in strakke banen wordt geleidt.

Teruglopend naar het hotel zien we in onze straat de locals zitten en daar staat niemand langs de kant. Het blijft wel een mooi gezicht die oranje gewaden. Op tijd ontbijten en dan moeten we beiden nog wat werken. Na koffie en thee besteld te hebben bij Saffron blijkt daar de wifi het niet te doen dus verkassen we naar Dada Café. 

In de middag lenen we weer de fietsen van het hotel en steken de rivier over naar het minder toeristische stuk van de stad. Hier speelt zich gewoon het dagelijkse leven af. Het fietsen is soms lastig vanwege de hoogteverschillen, niet opvallend maar vals plat. Na een uurtje stoppen we om wat te drinken bij een lokale plek aan de rivier. Even bijkomen met een lime soda. Als we daarna verder fietsen zitten we zo weer in het drukkere stuk. Nog een drankje aan de rivier voordat we weer naar het hotel rijden. In de avond eten we bij RNB. Niet veel keuze maar het eten is prima. We lopen nog een rondje over de nachtmarkt en door de gezellige straat met restaurants, winkels en andere shops. We sluiten de avond af met een ijsje van Gelato Lao.

Cat Café & Pak Ou Caves

Het plan is om eerst weer even te werken want in de middag hebben we een boottocht geboekt naar de grotten van Pak Ou. We lopen naar het gedeelte waar vooral backpackers zitten voor een leuke koffieplek met Wi-Fi. Die vinden we bij Cat's Café van de Nederlandse Madelon. Verwacht hier geen tientallen katten om mee te knuffelen maar ze steunen projecten die zwerfkatten helpen. Madelon's eigen katten lopen (5) wel regelmatig rond en vragen soms aandacht. Na ruim anderhalf uur daar te zijn, begint mijn allergie dat op te merken. Tijd om terug te gaan, onze laptops te droppen en ons voor te bereiden op de boottocht.

We hebben een privé boot met een bootsman die amper Engels spreekt, we noemen hem maar Mr. Lobster. Na bijna 2 uur varen over de Mekong komen we aan bij de grotten. Onderweg hebben we een stop gemaakt bij een whiskeydorp maar dit is gewoon een touristtrap. Binnen 5 minuten zijn we weer terug. Er zouden nog meer stops zijn maar volgens mij had hij door dat we daar niet op zaten te wachten.

De meeste westerse gidsen noemen deze grotten 'Pak Ou Caves', dat 'grotten aan de monding van de Ou rivier' betekent. Maar de Laotianen noemen ze Tam Ting: 'grotten van de duizenden Boeddha's'. Al voordat het boeddhisme in Laos werd geïntroduceerd, was deze plek van religieuze betekenis. Hier werd al in de achtste eeuw de geest van de natuur, Phi, geëerd. Pas vele eeuwen later toen het boeddhisme door de koninklijke familie werd omarmd, werden deze grotten een heilige plek en plaatsten gelovigen hier Boeddhabeelden.

Het zijn er inderdaad heel wat maar toch had ik me het anders voorgesteld. Ik ben er wat minder lyrisch over dan de beschrijvingen op internet. Maar de tocht over de Mekong is heerlijk en we hebben weer wat trappen gelopen. Terug in Luang Prabang drinken we een biertje bij Maolin Tavern en hebben we om 19:00 uur gereserveerd bij Khaiphaen, een trainingsrestaurant voor jongeren onder de vlag van Friends. Het eten is oké maar niet heel bijzonder. We gaan nog wat dollars voor kippen wisselen want morgen vertrekken we met de bus naar de volgende plek, Nong Khiaw.

Next stop: Nong Khiaw

Met de bus van 10:30 uur zijn we de laatste die in stappen in de minivan naar Nong Khiaw. We zitten beiden voorin naast de chauffeur. Het is en rit van 3,5 uur over en weg met veel gaten en kuilenWij halen de gemiddelde leeftijd in het busje flink op, alleen maar jongelui voor de rest.

Bij aankomst nemen we met 4 Fransen een tuk tuk naar Nam Ou Villa, onze accommodatie voor de komende dagen. Eenvoudig maar prachtig gelegen aan het water. Zo rond 15:30 uur krijgen we toch wel trek en we gaan een restaurantje zoeken. Die zijn er naast de vele guesthouse genoeg. Het wordt View Nam Ou Restaurant, gerund door een familie, de dochter van 12 spreekt zowaar Engels. Lime soda en noodles met kip wordt het. Een heerlijk maaltje! Terug lopen we door het kleine en eenvoudige stadje, kopen wat te snacken voor vanavond want een diner is na deze late lunch niet nodig.

Er zijn diverse uitkijkpunten in Nong Khiaw en we starten vandaag met de bekendste en naar horen zeggen de eenvoudigste, Som Nang viewpoint.

Met voldoende water op zak, kopen we onderweg nog mandarijnen en wagen we ons aan de beklimming. Eerst 30.000 Kip betalen ($1,50) en bamboestokken ter ondersteuning mee. Het gaat gestaag omhoog met tredes in het zand of gemetseld. Onderweg genoeg bankjes om uit te rusten en inspirerende teksten om door te zetten. Uiteindelijk komen we doornat van het zweet boven. Het uitzicht is prachtig, onze inspanningen zij niet voor niets geweest. Terwijl we boven staan zien we beneden een pad lopen dat langs de rivier lijkt te lopen. Voor straks misschien een leuke wandeling zonder klimmen.

Dan terug naar beneden, mijn knieën worden niet heel blij van dit soort wandelingen. Beneden drinken we wat en besluiten we het pad op te zoeken wat we van boven zagen. Blijkt het weer een route naar een uitkijkpunt te zijn. We wagen het er maar op. Nu betalen we 50.000 Kip. Het eerste gedeelte is vlak en heerlijk om te wandelen maar voor een uitkijkpunt zul je toch weer omhoog moeten. We volgen een deel van de route maar het wordt steeds smaller en moeilijker begaanbaar. We besluiten om het op te geven, het was al inspannend genoeg vandaag. Gelukkig geen valpartijen naar beneden. Achteraf lezen we dat dit de moeilijkst te bereiken uitzichtpunten zijn, goed dat we zijn afgehaakt.

De volgende dag gaan we met de boot op stap.  Geregeld bij Wan One om de hoek. Geen gids, geen lunch, alleen een boot met bestuurder die geen woord over de grens spreekt. Dat is overigens wel vaker in Laos in tegenstelling tot Cambodja.

Om 08:30 uur stappen we in de kleine houten boot met als hoogste comfort een kussentje op een houten bankje. De tocht is prachtig en mooier dan die over de Mekong maar na ruim een uur heb ik een blikken reet. Het laatste stuk is nog even spannend met een aardige stroomversnelling maar we komen er ongeschonden uit. Opvallend is dat je naast een paar waterbuffels geen enkel dier ziet, ook geen vogels.

We leggen aan bij het dorpje Muang Ngoi wat we op eigen gelegenheid verkennen. Was hier 10 jaar geleden beperkte elektriciteit, geen wifi of warm water, dat is nu wel anders  Het wemelt er van de guesthouses en je kunt overal geweven sjaals kopen. Er is een uitkijkpunt en een grot maar die staan niet op ons programma vandaag. Eerst maar even koffie drinken. Het plaatsje doet gezellig aan, een soort Nong Khiaw in het klein.

Wel baal ik weer van de backpackers die respectloos in een soort sportoutfit (lees strak broekjes en sportbh) hier rondwandelen en de pagode bezoeken. We blijven hier zo'n twee uur voordat we naar de terug gaan.

Op de terugweg maken we nog een stop in Sop Keng waar je ook een waterval kunt bezoeken maar kiezen ervoor om door het dorpje te lopen. Aanzienlijk minder toeristisch dan Muang Ngoi. We eten bij een vrouw die buiten kookt met minimale middelen. Ze heeft een briefje ophangen in het Engels maar dat kan ze zelf niet lezen. Ze vraagt ons de vertaalapp te gebruiken. We krijgen een heerlijke gebakken rijst met groenten. We kunnen er zelfs naar het (hurk) toilet.

Ondertussen gebeurt er van alles om ons heen. Loslopende eenden en varkens, spelende kinderen, kletsende vrouwen etc. Persoonlijk vind ik dit veel  leuker dan weer een zoveelste waterval bezoeken. We stappen weer in de boot en komen rond 14:30 uur aan in Nong Khiaw. We gaan op tijd eten want hebben geen zin in weer hele lange wachttijden. Het wordt Sara's Café waar we een heerlijke noodlesoep krijgen. Dit is onze laatste avond hier.

Deze plek wordt vooral bezocht door backpackers die meerdaagse trekking doen maar ook als je hier geen zin in hebt, kun je je er prima vermaken en genieten van de prachtige omgeving.

Terug naar Luang Prabang

Op de heenweg hadden we natuurlijk wel gemerkt dat de weg niet al te best was. Maar voorin het busje merk je daar minder van. Wij stapten weer als laatsten in en iedereen had al een plekje gevonden. We dachten mooi weer voorin te kunnen zitten maar die vlieger ging niet op. Wij hadden nummer 14 en 15 achterin. Nu was er nog maar 1 plek beschikbaar dus we konden er niet allebei zitten. De overige plekken waren voor Laotianen. Er zat ook een gewone stoel vast getaped in de bus maar dat leek me niet ideaal. Er mocht één van ons voorin en de ander moest achterin plaats nemen. Anders kan ik ook gewoon gaan lopen. Tot zover de hartelijkheid van de Laotianen.

Omdat Ineke snel wagenziek wordt, ben ik maar achterin gaan zitten. Klem met 4 westerlingen die de hele rit door het busje gegooid werden We kwamen af en toe los van onze stoel. In het begin werden we er nog melig van maar na een tijdje ben je er wel klaar mee. Toen begaf de versnellingsbak van de bus het. Gelukkig waren we niet ver van een garage met een shopje. Nadat iedereen geplast en wat gekocht had, konden we weer verder rijden. Dat was gelijk onze stop, in 1 streep door naar Luang Prabang. Het werd steeds warmer en de chauffeur hield er nogal een ruwe rijstijl op na. Niet alle kuilen en gaten werden vermeden. Ondertussen zaten wij lekker tegen elkaar aan te zweten. Wat was ik blij dat we er waren.

We verblijven in Villa Oasis wat een oase in de drukke stad lijkt. Iets luxer dan ons vorige verblijf en weer in een ander gedeelte. Inmiddels hebben wel trek en we lopen naar Manola Bar waar we een heerlijke kip kebab schotel krijgen en een draft beer Lao, het is tenslotte Happy Hour. Aan de gevel hangt een versierde bougainville waar iedereen mee op de foto moet ( vooral Chinezen) en dat is voor ons weer hilarisch om te zien. We vullen intussen de gesprekken tussen hen in, ze verstaan ons toch niet. Toetje en koffie nemen we verderop bij Sahai Lao coffee.

Ik zag twee beren…

Op onze laatste hele dag in Luang Prabang gaan we het Wildlife Rescue Center Free The Bears bezoeken. Mr. Neth is onze gids, bij hem hebben we ook de tour geboekt. In totaal zijn we met z'n negenen. Het project is opgezet door de Australische Mary Hutton. Na het zien van een documentaire dat beren in Azië gevangen werden gehouden om hun gal te "melken" voor traditionele medicijnen, kwam ze in actie. Het eerste project is ze zelfs in Cambodja gestart en dat is het grootste Rescue Center voor beren ter wereld (en ik wist dat zelfs niet...)

Er zijn nu centra in India, Vietnam en in Laos zelfs twee. Het andere centrum is kleiner en ligt naast de bekende Kung Si watervallen (die wij overigens niet bezocht hebben). Naast beren vangen ze in het centrum wat wij bezoeken ook andere dieren op zoals gibbons, makaken, jakhalzen, pangolins en rode panda's. Vooral met het doel ze weer uit te zetten in de natuur. Voor een groot deel van de beren gaat dit helaas niet meer lukken door de omstandigheden waarin ze hebben vast gezeten. Ze zijn nu wel bezig om jonge beren die hier geboren worden te trainen om in het wild te kunnen overleven. Die mag je als bezoeker ook niet zien, ze mogen niet aan mensen wennen. Een indrukwekkende ochtend!

We hebben genoten van deze trip, Laos is prachtig wat natuur betreft al vind ik de mensen wat afstandelijker dan in Cambodja. Komt waarschijnlijk omdat ze weinig tot geen Engels spreken.

Waar wij verbleven:

·         Luang Prabang: Villa Chitdara & Villa Oasis

·         Nong Khiaw: Namo Ou View Villa

Waar hebben we gegeten en gedronken:

Luang Prabang:

·         Lamache

·         Cinnamon

·         Puck Luck Kitchen

·         Ock Pop Tock Living Crafts Centre

·         RnB Bar

·         Dada Café

·         Cats Café

·         Khaiphaen

·         Manola Café Bar

·         Sahai Lao Coffee

·         Comma Coffee

Nong Khiaw:

·         View Nam Ou restaurant

·         Sara’s Café